Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego jest częstą chorobą układu mięśniowo-szkieletowego. Charakteryzuje się rozwojem procesów zwyrodnieniowych i dystroficznych tkanki stawowej i kostnej. Osteochondroza lędźwiowa oznacza, że uszkodzenie tkanki wystąpiło dokładnie w okolicy lędźwiowej i kości krzyżowej, więc pacjent odczuje odpowiednie objawy. Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego daje osobie znaczny dyskomfort. Wpływa negatywnie na stan nie tylko pleców, ale także kończyn dolnych. O tym, jak leczyć osteochondrozę kręgosłupa lędźwiowego, należy skonsultować się ze specjalistą - neurologiem lub traumatologiem. Ta złożona choroba nie powinna być leczona samodzielnie ani za radą krewnych i przyjaciół. Samoleczenie może tylko zaostrzyć proces i spowodować jeszcze większe uszkodzenie kręgosłupa.
W szpitalu prowadzone jest wysokiej jakości leczenie osteochondrozy. Są specjaliści, którzy specjalizują się w eliminowaniu tego problemu.
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego: przyczyny
Osteochondroza okolicy lędźwiowo-krzyżowej jest uważana za chorobę osób starszych. Jednak ostatnio osteochondroza lędźwiowo-krzyżowa jest coraz częściej diagnozowana u młodych ludzi (w wieku 25-30 lat). Wynika to z faktu, że wielu młodych ludzi prowadzi siedzący tryb życia i spędza dużo czasu przy komputerze. Dodatkowym czynnikiem jest ciągły stres, jaki przeżywa młody człowiek we współczesnym świecie. W połączeniu z niewłaściwym odżywianiem, przewagą fast foodów, prowadzi to do pogorszenia stanu nie tylko kręgosłupa, ale i całego organizmu.
Osteochondroza lędźwiowa kręgosłupa jest rodzajem patologii zlokalizowanej w okolicy lędźwiowej. Jest to jeden z najczęstszych rodzajów osteochondrozy. Dokładne przyczyny rozwoju choroby nie są dokładnie znane, ale istnieją czynniki prowokujące, których obecność znacznie zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju osteochondrozy. Obejmują one:
- praca siedząca;
- skrzywienie postawy;
- Siedzący tryb życia;
- nadmierne obciążenie kręgosłupa (sporty wyczynowe, regularne podnoszenie ciężarów, ciężka praca fizyczna);
- nadwaga;
- urazy pleców;
- wiek (z biegiem lat tkanki kręgosłupa ulegają naturalnym procesom starzenia i przerzedzania);
- choroby zapalne stawów (zapalenie stawów, artroza, skolioza itp. );
- choroby, którym towarzyszą zaburzenia metaboliczne;
- Niezdrowy tryb życia;
- dziedziczna predyspozycja.
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego: objawy
Na wczesnym etapie dość trudno jest zidentyfikować osteochondrozę lędźwiowo-krzyżową. Objawy i leczenie choroby będą zależeć od stopnia uszkodzenia tkanek kręgosłupa. Objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego pojawiają się stopniowo, zaczynając od niewielkiego dyskomfortu, a w zaawansowanych przypadkach pojawia się ostry ból. Nie można odroczyć leczenia osteochondrozy lędźwiowej. Wraz z rozwojem choroby objawy będą się tylko nasilać, powodując u osoby większy dyskomfort. W ciężkim ostrym okresie boli nawet osoba wstająca, dlatego konieczne jest natychmiastowe leczenie osteochondrozy lędźwiowej. Objawy choroby są następujące:
- ból w osteochondrozie kręgosłupa lędźwiowego jest najbardziej uderzającym objawem patologii. Mogą stopniowo narastać, stając się silniejsze podczas ruchów (zginania lub podnoszenia ciężarów). W miarę postępu choroby intensywność bólu będzie wzrastać, a podczas ataku ostrej osteochondrozy będzie nie do zniesienia;
- naruszenie ruchomości kręgosłupa lędźwiowego. Procesy patologiczne w kręgosłupie wpływają na zdolność wykonywania jakichkolwiek ruchów przez ten dział: trudno jest się pochylić, obrócić na boki, usiąść z równym plecami;
- zaburzenie kończyn dolnych. Występuje naruszenie chodu, drętwienie, mrowienie, uczucie „gęsiej skórki", osłabienie mięśni nóg;
- odnotowuje się bladość skóry, co wiąże się z naruszeniem dopływu krwi do dotkniętego obszaru;
- zaburzenia seksualne (możliwe w ciężkich przypadkach).
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego: objawy i stopnie
Istnieją cztery stopnie rozwoju osteochondrozy lędźwiowej. Objawy i leczenie zależą bezpośrednio od stopnia osteochondrozy: intensywność objawów choroby wzrasta wraz z postępem procesu dystroficznego, co należy wziąć pod uwagę przy opracowywaniu przebiegu terapii.
Osteochondroza międzykręgowa kręgosłupa lędźwiowego jest klasyfikowana w następujący sposób:
- osteochondroza I stopnia kręgosłupa lędźwiowego objawia się niewielkim dyskomfortem w okolicy lędźwiowej. Mogą wystąpić po dużym wysiłku fizycznym lub długim dniu pracy. Osoba może odczuwać ból w okolicy pleców lub pośladków, a także mrowienie w dolnej części pleców;
- osteochondroza II stopnia kręgosłupa lędźwiowego jest bardziej wyraźna. W klasie 2 rozpoczyna się niszczenie włóknistego pierścienia krążka międzykręgowego. Odległość między kręgami zwęża się lub rozciąga, a krążek międzykręgowy zaczyna wychodzić poza kręgi. Występuje ucisk korzeni nerwowych kręgosłupa, co wyraża się znacznym bólem dolnej części pleców, co znajduje odzwierciedlenie w okolicy pośladka, uda i podudzia. Osoba może również odczuwać pieczenie lub zimno w dolnej części pleców;
- osteochondroza III stopnia kręgosłupa lędźwiowego charakteryzuje się ostatecznym zniszczeniem pierścienia włóknistego. Wychodzi zawartość krążka międzykręgowego - powstaje przepuklina. Korzenie nerwowe są silniej ściśnięte, dochodzi do procesu zapalnego, któremu towarzyszy silny stały ból w okolicy lędźwiowej;
- osteochondrozie 4. stopnia kręgosłupa lędźwiowego towarzyszy całkowity zanik chrząstki i patologiczna proliferacja kręgów. Jest to kompensacyjna reakcja organizmu na naruszenie krążka międzykręgowego. Na tym etapie ból zwykle ustępuje, jednak wskaźnik ten nie wskazuje na poprawę stanu. Rozrost kręgów znacznie upośledza ruchomość kręgosłupa i może prowadzić do niepełnosprawności.
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego: objawy i leczenie zaostrzenia
Zaostrzenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego może być wywołane ostrym ruchem, podnoszeniem ciężarów, hipotermią. Ostry ból w osteochondrozie lędźwiowej może stopniowo narastać lub pojawiać się nagle. Najczęściej zaostrzeniu osteochondrozy lędźwiowej towarzyszy ostry silny ból. Podczas ataku dochodzi do skurczu mięśni w odcinku lędźwiowym i piersiowym kręgosłupa, co zakłóca ruchy pleców, aby zapobiec nasileniu bólu. Ból w ostrym okresie rozciąga się na obszar pośladków i nóg, które są połączone włóknami nerwowymi z dotkniętym obszarem kręgosłupa. Osoba jest zmuszona do zajęcia określonej pozycji i jej nie zmieniania (zwykle jest to pozycja pozioma ze zgiętą bolesną nogą). Nawet drobne ruchy, takie jak kaszel, mogą wywołać nowy atak bólu.
Zaostrzenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, którego leczenie należy rozpocząć natychmiast, może trwać kilka dni lub tygodni (w zależności od tego, jak szybko rozpoczęto odpowiednią terapię). W specjalistycznym szpitalu ostra osteochondroza jest leczona natychmiast po leczeniu pacjenta. Izba przyjęć szpitala czynna jest przez całą dobę, dzięki czemu pacjent może uzyskać pomoc o każdej porze. Aby złagodzić ostry ból, wykonuje się blokady - wprowadzenie środka przeciwbólowego do dotkniętego obszaru, co przyczynia się do znacznej poprawy stanu. Po wyeliminowaniu ostrego okresu rozpoczyna się główny przebieg leczenia.
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego: objawy i diagnoza
Leczenie osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej rozpoczyna się od diagnozy. Konieczne jest ustalenie, czy to prawdziwa osteochondroza i jaka jest skala uszkodzenia tkanek. Osteochondroza dolnego odcinka kręgosłupa jest diagnozowana za pomocą prześwietlenia rentgenowskiego. Zdjęcie wyraźnie pokaże stan krążka międzykręgowego i kręgów. Lekarz określa lokalizację zmiany i ocenia stopień rozwoju choroby. W razie potrzeby można zalecić dodatkowy skan MRI lub CT w celu wyjaśnienia szczegółów.
Diagnozę osteochondrozy przeprowadza się w centrum diagnostycznym szpitala, które ma wszystko, czego potrzebujesz do dokładnej diagnozy. Doświadczony personel korzysta z nowoczesnego sprzętu, który pozwala szybko i poprawnie zidentyfikować dolegliwość pacjenta. Wyniki diagnozy określą, w jaki sposób neurolodzy i fizjoterapeuci będą leczyć osteochondrozę lędźwiową.
Osteochondroza lędźwiowa: objawy i leki
Po diagnozie każdy pacjent jest zainteresowany pytaniem „Jak leczyć osteochondrozę kręgosłupa lędźwiowego? "Leczenie osteochondrozy okolicy lędźwiowo-krzyżowej będzie złożone i będzie składać się z leków i fizjoterapii. W szpitalu każdy element leczenia jest ustalany przez odpowiedniego specjalistę w oparciu o indywidualne cechy pacjenta. Objawy i oznaki osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego pozwalają wybrać najbardziej optymalną terapię, która będzie najskuteczniejsza.
Leczenie osteochondrozy lędźwiowej obejmuje kilka rodzajów leków, z których każdy pełni swoją własną funkcję:
- niesteroidowe leki przeciwzapalne: łagodzą ból i stany zapalne;
- środki przeciwbólowe: łagodzą silny ból, z którym nie radzi sobie poprzednia grupa leków;
- środki zwiotczające mięśnie: łagodzą skurcze mięśni;
- chondroprotektory: zatrzymują proces zwyrodnieniowy, wspomagają regenerację tkanek kręgosłupa;
- kompleksy witaminowe: normalizują przewodnictwo nerwowe, poprawiają właściwości ochronne organizmu.
Wszystkie leki, ich dawkowanie i czas podawania są ściśle określone przez lekarza prowadzącego.
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego: leczenie fizjoterapią
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego obejmuje kurs fizjoterapii. Jest to również ważny element leczenia, podobnie jak terapia lekowa. Niektórzy pacjenci są zainteresowani leczeniem osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego bez fizjoterapii. Jednak za pomocą samych leków nie będzie możliwe wyeliminowanie choroby. Leki uśmierczą ból, który i tak wróci, i to wystarczająco szybko.
W szpitalu fizjoterapia osteochondrozy prowadzona jest na oddziale rehabilitacji przez wykwalifikowanych specjalistów. Pacjentowi przepisuje się kurs rehabilitacji, biorąc pod uwagę jego możliwości i potrzeby. Fizjoterapia obejmuje:
- masaż na osteochondrozę odcinka lędźwiowego kręgosłupa;
- rozciąganie kręgosłupa;
- ćwiczenia fizjoterapeutyczne;
- refleksologia (akupunktura);
- sprzętowe metody ekspozycji (elektroforeza, amplipuls, fonoforeza itp. ).
Tylko stosując kompleksowe leczenie można wyleczyć osteochondroza. Ból krzyża zwykle ustępuje w ciągu kilku dni po rozpoczęciu leczenia (w zależności od stopnia zaawansowania choroby). Nie jest to jednak powód, aby przerwać przebieg leczenia. Aby osiągnąć najlepszy wynik i wykluczyć szybki nawrót patologii, konieczne jest ukończenie pełnego kursu opracowanego przez specjalistów. Stosując skuteczne metody leczenia, profesjonalni lekarze osiągają znaczną poprawę stanu pacjenta, co pozwala mu powrócić do satysfakcjonującego życia.