Ból pleców

Ból pleców jest jednym z najczęstszych powodów, dla których pacjenci szukają pomocy w organizacjach medycznych. Zespół bólowy może towarzyszyć chorobom dotyczącym kręgosłupa, nerek oraz innych narządów i układów. Leczenie i zapobieganie bólowi pleców obejmuje zarówno przyjmowanie leków, jak i brak leków. Nieterminowe zapewnienie opieki medycznej może powodować przewlekłość choroby z rozwojem powikłań.

Ból pleców jest odrębnym objawem, a nie jednostką nozologiczną. Na przykład lumbodynia to ból zlokalizowany w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Wyróżnia się również takie pojęcia, jak thoracalgia lub cervicalgia. Dokładna lokalizacja objawu patologicznego jest niezbędna do wyboru właściwej taktyki leczenia i wyboru środków zapobiegawczych.

Definicja

Ból jest stanem patofizjologicznym, który pojawia się w odpowiedzi na podrażnienie receptorów bólu. Może wystąpić w wyniku bezpośredniego uszkodzenia tkanki lub narządu lub w wyniku narażenia na niekorzystne czynniki psychologiczne (stres, lęk, depresja).

Ból pleców to multidyscyplinarna praktyka w praktyce medycznej. Wynika to z faktu, że zespół bólowy może wystąpić z powodu patologii układu mięśniowo-szkieletowego, narządów miednicy, przestrzeni zaotrzewnowej (nerki, trzustka, wątroba i inne).

Należy zauważyć, że zespołowi bólowemu może towarzyszyć pogorszenie zdolności poznawczych pacjenta - mogą pojawić się zaburzenia pamięci, zmniejsza się koncentracja.

W większości przypadków pojawienie się bólu pleców jest reakcją obronną organizmu pod wpływem niekorzystnych czynników. Najczęstszą przyczyną bólu pleców jest rwa kulszowa, przepuklina dysku lub spondyloza.

Epidemiologia

Według statystyk Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), ból pleców jest problemem dla ponad 40% populacji. W niektórych krajach liczba ta może sięgać nawet 80%.

Ten problem może spowodować wczesną niepełnosprawność pacjenta. Ponadto zespół bólowy jest częstą przyczyną czasowej niepełnosprawności wśród osób pracujących. Dlatego patologia jest problemem nie tylko w medycynie, ale także w sferze działalności gospodarczej.

Najczęściej do poradni zwracają się osoby w wieku produkcyjnym od 30 do 60 lat. Wynika to z faktu, że wraz z wiekiem w kręgosłupie pojawiają się zmiany patologiczne o charakterze zwyrodnieniowym, w wyniku których pojawia się ostry i przewlekły ból.

Ponadto mężczyźni częściej cierpią na tę chorobę niż kobiety. Wynika to ze specyfiki pracy, pracy fizycznej, a także innych czynników ryzyka. Według statystyk ból pojawia się znacznie częściej w okolicy lędźwiowo-krzyżowej.

Klinicyści tłumaczą ten fakt faktem, że to właśnie na tę część kręgosłupa aktywność fizyczna wywiera największy nacisk.

Czynniki ryzyka

Nie tylko stres i ćwiczenia mogą powodować pojawienie się tej patologii. Wśród głównych czynników ryzyka są:

• wiek produkcyjny od 30 lat i więcej;
• mężczyzna;
• nadwaga i otyłość (w których wskaźnik masy ciała przekracza 30);
• obecność innych patologii (na przykład częste migreny lub choroby serca i naczyń krwionośnych);
• statyczna aktywność fizyczna, która nie różni się od siebie różnorodnością;
• narażenie na wibracje.

Ponadto niektórzy badacze zauważają, że palenie jest czynnikiem ryzyka. Możliwe, że intensywny kaszel u palacza może być pośrednią przyczyną bólu.

Klasyfikacja

Neurolog po szczegółowym badaniu i badaniu ustala charakter bólu. Istnieje kilka klasyfikacji, wśród których zespół bólowy występujący w plecach jest podzielony według miejsca wystąpienia patologii, czasu trwania, przyczyn i innych cech.

Pod względem czasu trwania rozróżnia się następujące rodzaje bólu:

• ostry,
• podostry,
• chroniczny.

Pacjenci z ostrym bólem najczęściej leczeni są w poradni ambulatoryjnej. Jego czas trwania nie przekracza 6 tygodni. Ból podostry może trwać od 6 do 12 tygodni. Jeśli zespół patologiczny przeszkadza pacjentowi przez 12 tygodni lub dłużej, ból ten nazywa się przewlekłym.

Ostry i podostry ból najczęściej, przy odpowiednim leczeniu, prowadzi do całkowitego wyzdrowienia. Zespół przewlekłego bólu może powodować wczesną niepełnosprawność pacjenta. Dlatego przy pierwszym pojawieniu się klinicznych objawów patologii należy zwrócić się o pomoc medyczną do lekarza. Aby to zrobić, powinieneś przejść wstępną konsultację z neurologiem.

Pod względem intensywności rozróżnia się następujące rodzaje bólu:

• słaby
• przeciętny,
• silny.

Z natury bólu pleców są:

• pękanie,
• zbolały,
• strzelanie,
• ciągnąc,
• głupi.

Charakter bólu zależy od patologii, która spowodowała zespół. Tak więc, z osteochondrozą, ciągnąc zamartwienia się bólem, które różnią się napromieniowaniem do kończyn dolnych. W przypadku rwy kulszowej pojawia się przeszywający ból, który często jest jednostronny.

Zgodnie z lokalizacją bólu pleców istnieją:

• lokalny (lokalny),
• odzwierciedlenie,
• napromieniowanie.

Ból miejscowy pojawia się, gdy ognisko patologiczne znajduje się bezpośrednio z tyłu. Ból jest spowodowany podrażnieniem, rozciąganiem lub innym wpływem na receptory znajdujące się pod skórą.

Miejscowy ból ma swoje własne cechy. Na przykład po urazie w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa zespół bólowy jest stały. Jego charakter może się zmieniać wraz ze zmianą pozycji ciała z powodu podrażnienia receptorów.

Ból odbity występuje z patologią, która wpływa na narządy wewnętrzne. Związany z anatomicznymi cechami unerwienia. Tak więc przy typie odbitym ból pojawia się w obszarze dermatomów. Najczęstszą przyczyną bólu pleców może być patologia trzustki, macicy i jej przydatków.

Wśród cech odbitego rodzaju bólu wyróżnia się brak związku z aktywnością fizyczną. Jeśli wraz ze zmianą pozycji ciała z miejscowym rodzajem bólu nasilenie objawów wzrosło, to w tym przypadku nie ma związku.

Bóle po napromieniowaniu wiążą się z podrażnieniem nerwu lub korzenia. Ponadto, oprócz pojawienia się bólu pleców, pacjent może skarżyć się na zmniejszenie wrażliwości, pojawienie się gęsiej skórki (parestezje). Często po badaniu neurolog może ujawnić odruchy patologiczne, które są również związane z upośledzeniem przekazywania impulsu nerwowego.

Przyczyna bólu pleców

Zespół bólu może objawiać się z kilku powodów:

• patologia układu mięśniowo-szkieletowego (uraz, skręcenia, hipotermia i inne przyczyny zewnętrzne);
• choroby kręgosłupa (osteochondroza, przepuklina);
• choroby wpływające na narządy przestrzeni zaotrzewnowej (patologia pęcherzyka żółciowego, trzustki i inne);
• łagodne i złośliwe nowotwory;
• zaburzenia psychiczne (depresja, lęk, stres powodują ból o charakterze psychogennym).

Ponadto codzienne problemy mogą stać się przyczyną pojawienia się objawu patologicznego. Tak więc przy niewygodnej pozycji podczas snu po przebudzeniu pacjent może skarżyć się na ból szyi lub odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Ból pochodzenia kręgowego

Przy tego rodzaju bólu obserwuje się zmiany patologiczne typu zwyrodnieniowego kręgosłupa. Tak więc trzony kręgów, krążki międzykręgowe mogą zostać uszkodzone. Najczęściej ból pochodzenia kręgowego może być związany z chorobą dotykającą stawy.

Według statystyk pacjenci szukający pomocy medycznej skarżą się na pojawienie się ostrego bólu związanego z uszkodzeniem kręgosłupa. Przyczyną może być przepuklina dysku, spondyloza lub lumbago.

W mniej niż 1% wszystkich przypadków wizyt u lekarza wykrywane są nowotwory kręgosłupa. Przerzuty nowotworów złośliwych są rzadkie, ale mogą również powodować ból pleców o różnym nasileniu.

Choroba	Kod ICD-10	Osobliwości
Osteochondroza	M42	Choroba, w której dochodzi do zniszczenia krążków międzykręgowych i kręgów. Charakteryzuje się wyglądemciągnięcie i krótkotrwałe bóle z napromienianiem.Narażenie na czynniki zewnętrzne w postaci ćwiczeń czy kaszlu przyczynia się do nasilenia bólu.
Przepuklina międzykręgowa	M51	Choroba, w której w kanale kręgowym tworzy się wybrzuszenie. Wydaje sięzespół ostrego bólu, który występuje podczas kaszlu, kichania i wysiłku fizycznego.
Zapalenie korzeni	M54. 1	Choroba, w której w korzeniach obserwuje się zmiany zwyrodnieniowe. Charakteryzuje się wyglądemból związany ze zmianą pozycji ciała lub wysiłkiem fizycznym. . . Oprócz zespołu bólowego dodaje się zaburzenia wrażliwości.
Lumbodynia dyskogenna	M54, 4	Patologia charakteryzująca się nagłym wystąpieniem silnego bólu w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.Ból jest przeszywający i bardzo wyraźny.
Spondyloza	M47	Choroba objawiająca się zmianami zwyrodnieniowymi kręgów. Ma oczywiście przewlekły typ,ból podczas bólu z napromienianiem kończyn dolnych, szyi.

Należy zauważyć, że każda choroba ma swoje charakterystyczne cechy. Dlatego podczas diagnozowania należy skoncentrować się nie tylko na danych anamnestycznych, ale także na wynikach badań. W tym celu stosuje się nowoczesne diagnostyczne metody instrumentalne, które pozwalają nie tylko zidentyfikować ognisko patologiczne, ale także określić jego granice i stopień zapalenia lub zniszczenia struktur anatomicznych kręgosłupa.

To właśnie przyczyny kręgowe wywołują ból pleców. Oprócz wyżej wymienionych chorób ból może pojawić się podczas urazu i rozciągania układu mięśniowo-szkieletowego. Tak więc przy nadmiernym wysiłku fizycznym lub podnoszeniu ciężarów może nagle pojawić się ostry ból.

Ból pochodzenia pozakręgowego

Według statystyk pacjenci skarżą się na ból pochodzenia pozakręgowego w nie więcej niż 2% przypadków. Ta kategoria obejmuje choroby i stany somatyczne, w których występuje ból pleców.

Najczęstsze choroby wywołujące zespół bólowy to patologia układu sercowo-naczyniowego, a także choroby przewodu pokarmowego, trzustki i dróg żółciowych. Wśród pierwszej grupy wyróżnia się:

• niedrożność tętnic,
• dławica wysiłkowa,
• tętniak aorty (w okolicy brzucha lub klatki piersiowej).

Wśród drugiej grupy:

• wrzód żołądka,
• wrzód dwunastnicy,
• kamica żółciowa,
• dyskinezy dróg żółciowych,
• zmiany zapalne w trzustce.

Choroby sercowo-naczyniowe często wywołują ból pleców. Tak więc w przypadku dusznicy bolesnej pacjent martwi się bólem w okolicy serca, który promieniuje do barku, ramienia lub pleców. Dlatego podczas ataku pacjenci mogą skarżyć się na ból pleców.

W przypadku dusznicy bolesnej zespół bólowy ma swoje charakterystyczne cechy. Po pierwsze, ból ma miażdżący charakter. Po drugie, pojawia się za mostkiem, promieniując do pleców, ramion lub barku. Po trzecie, zespół bólowy znika po natychmiastowym podaniu leku. Należy zauważyć, że aktywność fizyczna i stres wywołują pojawienie się ataku.

Tętniak aorty to rozszczepienie naczynia krwionośnego, które osłabia się, a następnie wybrzusza. W tym przypadku pacjent, szukając pomocy medycznej, skarży się na pojawienie się tępego bólu w okolicy serca z napromieniowaniem pleców i kończyn dolnych. Niepokojące będą również objawy takie jak zawroty głowy, osłabienie, gwałtowny spadek ciśnienia krwi. Ból pleców z tętniakiem aorty może pojawić się zarówno przy lokalizacji ogniska patologicznego w klatce piersiowej, jak i w okolicy brzucha.

Należy zauważyć, że ból w tętniaku nie jest związany z aktywnością fizyczną. Do diagnozowania choroby stosuje się metody instrumentalne. Po wykryciu tętniaka natychmiast rozpoczyna się leczenie, w tym stosowanie leków i metod chirurgicznych.

Ból pleców może być spowodowany nie tylko chorobami układu krążenia. W chorobach narządów przestrzeni zaotrzewnowej pacjenci mogą również skarżyć się na zespół bólowy. Wynika to z osobliwości unerwienia - zmiany zapalne i zwyrodnieniowe w tym obszarze wywołują ból pleców.

Ból pleców podczas ciąży

Ciąża jest stanem fizjologicznym, jednak jej przebiegowi może towarzyszyć pojawienie się bólu i innych nieprzyjemnych objawów. Wynika to ze zmian lokalizacji narządów, zmian hormonalnych, przyrostu masy ciała we wczesnym i późnym stadium.

W czasie ciąży ból pleców może być spowodowany zmianami fizjologicznymi i patologicznymi.

Wśród pierwszej grupy znajdują się:

• naturalny przyrost masy ciała w czasie ciąży, co zwiększa obciążenie układu kostno-stawowego;
• powiększenie macicy z utworzeniem miejsca „dziecięcego", w którym przemieszczają się narządy wewnętrzne;
• zmiana środka ciężkości w późnej ciąży, kiedy dno macicy opada.

Bezpośrednią przyczyną bólu pleców w czasie ciąży może być okres wstępny. Charakteryzuje się występowaniem skurczów, które są nieregularne. W takim przypadku, ze względu na aktywną pracę mięśni dna miednicy, może pojawić się ból pleców i dolnej części pleców. Jednak ze względu na wytwarzanie żeńskich hormonów płciowych, a także oksytocyny, kobieta w ciąży może nie odczuwać tych bólów.

Niemniej jednak pojawienie się silnego bólu pleców podczas ciąży może być obiektywnym powodem zasięgnięcia porady ginekologa. W przypadku podejrzenia patologii kobieta w ciąży może zostać poproszona o pozostanie w szpitalu w celu dalszej obserwacji.

Pojawienie się silnego bólu pleców w czasie ciąży może być przyczyną poważnej choroby. Wynika to z faktu, że w tym okresie choroby pozagenitalne u kobiety mogą się pogorszyć. Najczęściej diagnozowane są odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie pęcherza moczowego. Ponadto powstawanie kamieni w woreczku żółciowym lub drogach żółciowych może powodować ból.

Zaostrzenie odmiedniczkowego zapalenia nerek lub zapalenia pęcherza moczowego wiąże się nie tylko z wnikaniem flory bakteryjnej do sterylnych narządów. Najczęściej choroby pozagenitalne są spowodowane podrażnieniem ścian narządów, zmianami hormonalnymi w czasie ciąży. Stres, który często towarzyszy ciąży, potęguje objawy.

Ból pleców z koronawirusem

Zakażenie koronawirusem może również powodować silny ból pleców. COVID-19 powoduje określone objawy, w tym nagły wzrost temperatury, bezproduktywny kaszel, bóle w klatce piersiowej oraz osłabienie i zmęczenie. Jednak niektórzy pacjenci skarżą się również na ból pleców, który pojawił się wraz z początkiem zakażenia koronawirusem.

Wśród głównych powodów są:

• narażenie na toksyny na ciele;
• zaostrzenie przewlekłych chorób układu mięśniowo-szkieletowego;
• pojawienie się nowych, wcześniej nie zdiagnozowanych patologii kręgosłupa;
• radikulopatia wirusowa.

Zespół zatrucia często towarzyszy chorobom górnych i dolnych dróg oddechowych. Jego głównymi objawami klinicznymi są osłabienie, gorączka, bóle i ból. W przypadku koronawirusa, podobnie jak w przypadku innych chorób układu oddechowego, może pojawić się niespecyficzny ból pleców. To jeden z przejawów zespołu zatrucia. Przy skutecznej terapii lekowej intensywność bólu zmniejsza się po kilku dniach.

Aktywna walka organizmu z infekcją może spowodować zaostrzenie chorób przewlekłych. Ponadto na tle choroby układu oddechowego mogą pojawić się wcześniej ukryte patologie. Dlatego pacjenci mogą obawiać się bólu pleców.

Wśród głównych powodów wyróżnia się również pojawienie się wirusowej radikulopatii. Może to być związane nie tylko z powstaniem przepukliny międzykręgowej. Radikulopatia jest problemem, gdy czynnik wirusowy powoduje zapalenie lub podrażnienie korzeni rdzenia kręgowego.

Środki diagnostyczne

Jeśli masz ból pleców, natychmiast zwróć się o pomoc do organizacji medycznej. Aby zdiagnozować chorobę w tym obszarze, powinieneś udać się do neurologa.

Specjalista w recepcji, po szczegółowym zebraniu danych anamnestycznych, powinien przeprowadzić badanie neurologiczne pacjenta. Na etapie zbierania informacji zwraca się uwagę na następujące aspekty:

• pierwsze pojawienie się bólu pleców;
• związek bólu z aktywnością fizyczną;
• obecność współistniejących chorób;
• lokalizacja zespołu bólowego;
• czas trwania bólu;
• pojawienie się innych objawów.

Po zebraniu wywiadu neurolog przystępuje do badania. Na tym etapie specjalista zwraca uwagę na chodzenie pacjenta z patologią, położenie kręgosłupa, sprawdza obecność lub brak odruchów.

Aby zbadać chód pacjenta, neurolog prosi pacjenta o przejście kilku metrów w gabinecie, a także wykonanie kilku testów. Jeśli podczas chodzenia pacjent nie może przenieść podparcia na nogę, wykonuje niepotrzebne ruchy – to jeden z wyraźnych objawów choroby neurologicznej.

Ponadto należy ocenić położenie kręgosłupa. Neurolog zwraca uwagę na obecność lub brak kifozy, lordozy i skoliozy. Specjalista ocenia za pomocą testów reakcję pacjenta na podrażnienie odruchów.

Kiedy pojawia się ból pleców, chorobie może towarzyszyć zmiana wrażliwości. Dlatego neurolog ocenia stan dotyku, temperatury i inne rodzaje wrażliwości. Specjalista zwraca również uwagę na pojawienie się patologicznych doznań, na przykład uczucie pełzania lub mrowienia w plecach.

Po badaniu neurolog może przepisać szereg dodatkowych badań. Badanie instrumentalne jest konieczne, gdy konieczne jest ustalenie dokładnej lokalizacji ogniska patologicznego. Nowoczesne metody pozwalają na bezpieczne i bezbolesne badanie, którego wyniki pacjent otrzymuje już po kilku dniach.

Aby zdiagnozować przyczyny bólu pleców, neurolog może wysłać pacjenta na następujące środki diagnostyczne:

• rezonans magnetyczny (MRI);
• tomografia komputerowa (CT);
• Zdjęcie rentgenowskie narządów jamy brzusznej.

W niektórych przypadkach dodatkowe testy mogą nie być wymagane do postawienia diagnozy. Po otrzymaniu wyników diagnostyki instrumentalnej neurolog dobiera optymalną taktykę leczenia.

Leczenie bólu pleców

Leczenie ostrego lub przewlekłego bólu pleców powinno być obowiązkowe pod nadzorem lekarza. Samodzielne stosowanie leków może prowadzić nie tylko do nieskutecznego leczenia, ale także do pojawienia się powikłań choroby. Dlatego zaleca się skorzystanie z pomocy lekarza specjalisty w przypadku bólu pleców. Po przejściu testów diagnostycznych pacjentowi zostanie przepisane leczenie w oparciu o charakterystykę kliniki, mechanizmy patogenetyczne i przebieg choroby.

Kilka lat temu w medycynie, gdy pojawił się ból pleców, zalecono ścisłe leżenie w łóżku. Teraz nie ma potrzeby ograniczania ruchów pacjenta. Ponadto zalecane jest noszenie specjalnych bandaży oraz używanie kul lub szczudeł podczas chodzenia.

Nowoczesne metody leczenia bólu pleców opierają się na medycynie opartej na dowodach. Stosują nie tylko leki, ale także nielekowe metody leczenia.

Następujące grupy leków są stosowane jako terapia lekowa w praktyce medycznej w przypadku bólu pleców:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• środki zwiotczające mięśnie w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego;
• środki przeciwbólowe.

Wymienione grupy leków mogą być stosowane zarówno w monoterapii, jak iw połączeniu w celu uzyskania efektu leczniczego. Wraz z lekami na ból pleców zaleca się terapię manualną.

W przypadku, gdy zespół bólowy pacjenta jest bardzo wyraźny, konieczne będzie ograniczenie codziennej aktywności, a także przestrzeganie zaleceń innych lekarzy, ale ogólnie należy utrzymać poziom dotychczasowej aktywności fizycznej.

W przypadku przewlekłego bólu pleców, oprócz wymienionych metod leczenia, można również zastosować metody ćwiczeń fizjoterapeutycznych (terapia ruchowa). Ponadto neurolog może zalecić sesje masażu. Szczególną uwagę przywiązuje się do terapii poznawczo-behawioralnej wraz z przyjmowaniem leków przeciwdepresyjnych.

Czas trwania leczenia określa neurolog. W przypadku, gdy leczenie było nieskuteczne, należy zmienić grupę leków, a także przeprowadzić dodatkowe badania.

Prognoza

Dzięki szybkiej diagnozie i odpowiednio dobranej taktyce leczenia ból pleców może ustąpić po kilku tygodniach. W przebiegu przewlekłym można osiągnąć długotrwałą remisję, jeśli przestrzegane są zalecenia lekarza prowadzącego.

Profilaktyka

Aby nie dopuścić do pojawienia się bólu pleców, należy prowadzić zdrowy tryb życia i odpowiednio rozłożyć aktywność fizyczną, aby nie powodować przeciążenia różnych części kręgosłupa. Ponadto współistniejące choroby powinny być diagnozowane i leczone w odpowiednim czasie.