Objawy osteochondrozy

Najczęstszą chorobą zwyrodnieniowo-dystroficzną kręgosłupa jest osteochondroza. Jego osobliwością jest to, że na początkowych etapach nie objawia się to w żaden sposób, dlatego wielu pacjentów zwraca się do lekarza, gdy procesy niszczenia tkanek są już daleko zachodzące. Ale nawet w tym przypadku diagnoza nie jest stawiana natychmiast, ale po serii badań laboratoryjnych i instrumentalnych. Bardzo ważne jest prawidłowe zdiagnozowanie osteochondrozy, ponieważ im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym większa szansa na uniknięcie powikłań. Z tego powodu należy na czas zidentyfikować objawy osteochondrozy i skonsultować się z lekarzem.

Przyczyny i mechanizm rozwoju

Osteochondroza zaczyna się od procesów destrukcyjnych w krążkach międzykręgowych. Stopniowo wysychają i zmniejszają swoją objętość. Prowadzi to do tego, że dyski nie mogą już poprawnie wykonywać swoich funkcji. Mogą się zapaść, a następnie rozwija się przepuklina. Ale najczęściej ten stan prowadzi do rozwoju osteochondrozy.

Przecież krążek międzykręgowy chroni kręgi przed zniszczeniem, służy jako amortyzator podczas różnych ruchów i utrzymuje kręgi we właściwej pozycji. W miarę zmniejszania się jego objętości kręgi ulegają przemieszczeniu. Niestabilność odcinka kręgosłupa prowadzi do powstawania osteofitów – narośli kostnych utrzymujących kręgi na dystans. W przeciwnym razie może dojść do uszczypnięcia korzeni nerwowych i ucisku naczyń krwionośnych. Wszystkie te procesy powodują obecność wielu różnych objawów osteochondrozy, dlatego tak trudno jest ją zdiagnozować na czas. Ale jeśli wiesz, dlaczego rozwija się ta patologia, osoby zagrożone mogą zachować większą ostrożność.

Osteochondroza jest zwykle spowodowana następującymi przyczynami:

• wrodzone zaburzenia rozwoju kręgosłupa lub wady tkanki łącznej;
• urazy lub ciągłe przeciążenia, ciężka praca fizyczna;
• zła postawa, płaskostopie, noszenie niewygodnych butów;
• długotrwałe przebywanie w niewygodnej pozycji, siedzący tryb życia;
• otyłość, złe odżywianie, nadwaga;
• narażenie na chemikalia, na przykład złe nawyki, przyjmowanie niektórych leków;
• częsty stres;
• naturalne procesy zachodzące podczas starzenia się organizmu;
• stały wpływ wibracji na kręgosłup.

Osteochondroza rozwija się po zmniejszeniu wysokości krążka międzykręgowego, po czym same kręgi zaczynają się zapadać

Dlatego należy uważnie monitorować swój stan zdrowia, aby przy pierwszych objawach skonsultować się z lekarzem. Jest to szczególnie ważne dla sportowców, ładowaczy, kierowców, gimnastyczek, kobiet, które często martwią się o swoich bliskich i doświadczają z tego powodu stresu.

Objawy

Objawy osteochondrozy zależą od stadium choroby, a także od tego, która część kręgosłupa jest dotknięta procesami zwyrodnieniowymi. Bardzo często na początku pacjent nawet nie odczuwa bólu pleców, jedynie rano niewielka sztywność. W procesie niszczenia krążka międzykręgowego w wyniku przemieszczenia kręgów, korzenie nerwowe są ściskane i pojawia się ból. W zależności od lokalizacji choroby mogą pojawić się nie tylko w okolicy pleców. Często ból promieniuje do łopatki, klatki piersiowej, ramienia lub nogi i mogą wystąpić bóle głowy.

Cechą osteochondrozy w początkowych stadiach jest również to, że ból nasila się podczas aktywności fizycznej i ustępuje po odpoczynku. Nawet po przyjęciu wygodnej pozycji ciała pacjent czuje się lepiej. Dolegliwości bólowe nasilają się po hipotermii, stresie, długotrwałym przebywaniu w pozycji statycznej, na przykład podczas pracy przy komputerze lub spania na niewygodnym łóżku. Bardzo często w przypadku osteochondrozy obserwuje się sztywność ruchów, osłabienie mięśni i ciągłe zmęczenie. Pacjent stara się przyjąć wygodną pozycję, w której odczuwa mniejszy ból.

Głównym objawem osteochondrozy lędźwiowej jest ból i sztywność ruchu.

Objawy osteochondrozy lędźwiowej

Najczęstszą lokalizacją procesów zwyrodnieniowo-dystroficznych jest kręgosłup lędźwiowy. Wytrzymuje największe obciążenia nie tylko podczas ruchu, ale także wtedy, gdy człowiek długo siedzi w jednej pozycji. Ze względu na siedzący tryb życia współczesnych ludzi gorset mięśniowy jest tutaj słaby, więc wszelkie przeciążenia mogą prowadzić do zniszczenia dysków lub przemieszczenia kręgów.

Oprócz bólu i ogólnej sztywności istnieją szczególne objawy osteochondrozy kręgosłupa w okolicy lędźwiowej. Jeśli od czasu do czasu pojawiają się następujące objawy, należy umówić się na wizytę u neurologa:

• kończyny dolne drętwieją;
• wrażliwość skóry jest osłabiona, może rozwinąć się niedowład;
• ból odczuwany jest w narządach miednicy, ich funkcjonowanie jest zakłócone;
• pacjent nie może się obrócić ani zgiąć, ból odczuwany jest nawet podczas siedzenia.

Objawy osteochondrozy szyjnej

Szczególnie ważne jest, aby wiedzieć, jakie objawy odczuwa pacjent z osteochondrozą szyjną. W końcu czasami ból szyi nie jest nawet odczuwalny, a inne objawy są podobne do zaburzeń naczyniowych, które dana osoba próbuje leczyć lekami. Jeśli procesy destrukcyjne w odcinku szyjnym kręgosłupa nie zostaną zatrzymane, może to doprowadzić do zakłócenia dopływu krwi do mózgu, a nawet całkowitego paraliżu organizmu.

Dlatego bardzo ważne jest, aby z czasem zwrócić uwagę na następujące znaki:

• bóle głowy, których nie można złagodzić za pomocą konwencjonalnych leków przeciwbólowych;
• zawroty głowy występują podczas obracania głowy;
• ból można odczuwać w ramionach, tylnej części głowy, ramionach;
• wzrok ulega pogorszeniu, przed oczami widoczne są plamy lub kolorowe plamki;
• występuje utrata słuchu, szum w uszach;
• język i palce drętwieją;
• koordynacja ruchów jest zaburzona.

W przypadku osteochondrozy szyjnej często obserwuje się bóle głowy i szumy uszne

Objawy osteochondrozy klatki piersiowej

Objawy osteochondrozy w okolicy klatki piersiowej można łatwo pomylić z chorobami narządów wewnętrznych. I chociaż głównym objawem jest ból pleców, ma on swoją własną charakterystykę. Pacjenci opisują to uczucie, jakby klatkę piersiową ściskał obręcz. Ból nasila się podczas wdechu i wydechu, dlatego wielu przypisuje te odczucia patologiom serca.

W przypadku osteochondrozy klatki piersiowej ból nasili się wraz z hipotermią, podniesieniem ramion, a także w nocy. Może wystąpić drętwienie skóry, gęsia skórka i zimno kończyn. Często występują zaburzenia w funkcjonowaniu układu pokarmowego.

Diagnostyka

Aby zapobiec powikłaniom osteochondrozy, bardzo ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem, gdy tylko pojawią się pierwsze objawy. Jest to sztywność ruchu i ból pleców po wysiłku fizycznym. Ta patologia jest leczona przez kręgowca lub neurologa. Doświadczony lekarz może postawić wstępną diagnozę podczas badania i rozmowy z pacjentem.

Ale niektóre objawy choroby są bardzo niespecyficzne i przypominają objawy wielu innych patologii. Dlatego bardzo ważna jest diagnostyka różnicowa, która pomoże wykluczyć choroby, w których rozwijają się także objawy naczyniowe i neurologiczne. Może to być dusznica bolesna, nadciśnienie, wrzód trawienny, odmiedniczkowe zapalenie nerek. Główną różnicą między osteochondrozą a nimi jest to, że ma ona przebieg przewlekły i rozwija się powoli, z okresowymi zaostrzeniami, a ból najczęściej ustępuje w spoczynku.

Ale bez specjalnej diagnostyki nadal trudno jest postawić prawidłową diagnozę. Najczęściej stosuje się w tym celu instrumentalne metody badań: radiografię, CT, MRI, USG, mielografię i inne. Czasami potrzebne mogą być także badania laboratoryjne. Pomogą zidentyfikować obecność procesu zapalnego i wzrost stężenia wapnia we krwi.

Najpopularniejszą metodą diagnostyczną w początkowej fazie choroby jest radiogram.

Radiografia

Na początkowym etapie w celu potwierdzenia diagnozy wymagana jest diagnostyka rentgenowska. Jest to główna metoda badania osteochondrozy. Jest to najprostsza i najbardziej dostępna metoda, która ma najmniej skutków ubocznych. Po ustaleniu lokalizacji bólu wykonuje się zdjęcia tego obszaru kręgosłupa. Wykonuje się je najczęściej w dwóch projekcjach: bezpośredniej i bocznej.

Jeśli diagnoza zostanie postawiona prawidłowo, będą o tym świadczyć następujące objawy radiologiczne: zmniejszenie odległości między kręgami, zaobserwowanie zaniku krążków międzykręgowych, widoczne osteofity, może nastąpić zniszczenie tkanki kręgowej lub zmiana kształtu kręgosłupa.

Mielografia

Jest to metoda bardziej złożona, może powodować skutki uboczne i nie jest odpowiednia dla każdego. W końcu mielografia opiera się na wstrzyknięciu specjalnego płynu kontrastowego do kanału kręgowego. Może to spowodować reakcję alergiczną, a nawet uszkodzenie rdzenia kręgowego. Następnie kręgosłup zostaje prześwietlony.

Metoda ta pozwala zbadać kanał kręgowy i określić, gdzie jest on uszkodzony na skutek procesów zwyrodnieniowych. Ponadto mielografia może określić obecność przepuklin międzykręgowych w początkowej fazie.

MRI jest metodą badania bardziej informatywną, dlatego stosuje się ją, gdy konieczna jest diagnostyka różnicowa.

Tomografia

Diagnozę osteochondrozy za pomocą CT lub MRI przeprowadza się rzadziej, ponieważ metody te nie są jeszcze dostępne wszędzie. Dlatego stosuje się je w trudnych przypadkach, a także w przypadku konieczności odróżnienia osteochondrozy od innych chorób. Ale za pomocą rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej można bardzo szczegółowo zbadać kręgosłup i otaczające tkanki.

Te metody diagnostyczne pozwalają zobaczyć stan naczyń krwionośnych, obecność przepuklin, ucisk korzeni nerwowych i kształt krążków międzykręgowych. Są niezbędne do diagnostyki różnicowej osteochondrozy od zapalenia kości i szpiku, guzów rdzenia kręgowego, zapalenia stawów kręgosłupa, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i jamistości rdzenia.

Terminowa identyfikacja objawów osteochondrozy i jej prawidłowa diagnoza pomogą rozpocząć leczenie na czas. Zapobiegnie to rozwojowi powikłań, złagodzi stan pacjenta i zmniejszy liczbę zaostrzeń.